Okul Dört Duvardan İbaret Mi?

Kıymetli okurlarım,

Herkes okul deyince ne düşünür? Çoğumuz, sıralar, tahtalar, ders kitapları ve öğrencilerle dolu sınıflar görürüz aklımızda. Bir okul, dört duvarın arasında bir yere sıkışıp kalmış bir binadan ibaret gibi gelir. Ama okulu sadece fiziksel bir yapının ötesine taşıdığımızda gerçek anlamını bulur. Çünkü okul, ruhları şekillendiren bir yerdir; insanın hayatını yönlendiren, ona dünyayı gösteren, kalbinin derinliklerine dokunan bir mecra… Okul dört duvar değil, bir dünyadır.

Albert Einstein’ın dediği gibi: “ Eğitim, okulda öğrendiklerinizin dışında her şeydir.” Okul, sadece öğretmenin tahtaya yazdığı bilgileri ezberlemekle sınırlı değildir. O, çocukların hayal gücünü ateşleyen, onların kim olduklarını keşfetmelerine yardımcı olan bir yolculuktur. Her öğrenci, farklı bir hayat yolculuğuna çıkar, ve bu yolculukta okul onlara sadece akademik bilgileri değil, aynı zamanda yaşamı, insanlığı ve kendilerini anlamayı öğretir.

Bir öğrencinin en değerli öğrenmesi, kendi potansiyelini keşfettiği andır. Ne yazık ki, günümüz eğitim sistemi çoğu zaman bu potansiyeli göz ardı eder ve sadece "başarı"yı tanımlar. Ancak başarının gerçek ölçütü, elde edilen notlardan çok, bireyin kendi kimliğini bulmasında yatmaktadır. Hepimiz, okulda geçirilen yılların sadece akademik bilgiyi öğretmediğini, aynı zamanda karakteri de şekillendirdiğini fark etmeliyiz. Çoğu zaman, “Ona eğitimi veren, sadece okul değil, hayatın kendisidir,” diyen Paulo Coelho’nun sözleri aklıma gelir. Okul, bir başvuru kaynağı olabilir, fakat gerçek eğitim, hayatın ta kendisidir.

Okul sadece teoriyi öğretmekle yetinmemeli; öğrencilere hayatın gerçeklerini de öğretmelidir. Sınıfta tartışmalar, düşünsel açılımlar ve farklı bakış açıları, bir öğrenciyi çok daha güçlü kılar. Dünyanın dört bir köşesinden gelen çocukların bir araya gelip, farklılıklarını kabul ederek bir arada yaşamayı öğrenmesi, işte gerçek eğitim budur. Nelson Mandela’nın dediği gibi: “Eğitim, dünyayı değiştirebilecek en güçlü silahtır.” Ve o silah, sadece okul duvarlarının içinde değil, her yerde kullanılabilir. Okul, o silahı en iyi şekilde şekillendirip öğrencilere verebilmelidir.

Ancak bu silah, bilgiyle değil, sevgiyle işler. Gerçekten öğrenen bir öğrenci, bir öğretmenin sadece bilgiyi aktaran değil, aynı zamanda bir rehber ve bir ışık kaynağı olduğunun farkına varır. Öğrencilerin hayatına dokunmak, onlara sadece ders anlatmakla değil, aynı zamanda değerler, tutumlar ve empati kazandırmakla mümkündür. Sadece matematik ya da edebiyat öğretmek, bir öğrenciyi başarılı yapmaz; ona yaşamı anlamayı, düşünmeyi ve hissetmeyi öğretmek gerekir. Bunun yolu da, eğitimcinin öğrencisinin ruhuna hitap etmesinden geçer.

Birçok öğretmen, her gün aynı sınıfı, aynı soruları, aynı müfredatı geçerken zaman zaman unutabilir. Ama unutmamalıdırlar ki, bir çocuğun hayatındaki en önemli öğretmen, belki de o öğretmenin yalnızca birkaç cümlesidir. O cümle, bir öğrenciyi ya da bir hayatı değiştirebilir. Yıllar sonra, o öğrencinin hayatındaki en değerli anılar, sınavlardan ya da notlardan değil, öğretmenlerinin ona söyledikleri ve gösterdikleri şeylerden olacaktır. Steve Jobs’ın da dediği gibi: “İnsanlar, ne yaptığınızı değil, neden yaptığınızı hatırlarlar.” Biz de okullarda ne öğrettiklerimizi değil, nasıl öğrettiklerimizi hatırlatmalıyız.

Okul, sadece dört duvar arasında bir yer değil, bir dünya yaratma sürecidir. Eğitim, her çocuğun potansiyelini açığa çıkaracak bir anahtardır. Ama bu anahtar, yalnızca öğretmenlerin ve eğitimcilerin ellerinde değil, tüm toplumda şekillenir. Eğitim, okulun duvarlarının ötesine geçtiğinde, çocukların hayatlarını dönüştürmeye başlar. İster okulda, ister dışarıda, hayatın her anında bir ders vardır. O yüzden okul sadece dört duvar değil, insanın hayata gözlerini açtığı, kendini bulduğu, dünyayı keşfettiği bir mekandır.

Değerli okurlar,

Okul, bir yolculuğa çıkmaktır, öyleyse hep birlikte bu yolculuğa çıkalım, öğrencilerimizi yalnızca akademik başarılarıyla değil, hayata olan bakış açılarıyla da başarılı kılalım. Unutmayalım: Okul dört duvar değildir, okul; kalpten kalbe giden bir yoldur.

Rahman GÜNAY

Eğitimci-Yazar